Opruimen

Sinds augustus 2006 is hier een stapeltje documenten aan het groeien. Er hoefde geen post-itje bovenop om te weten om welk dossier het gaat: de wereldreis.

Ging het wel een wereldreis worden? In augustus gingen we over land naar zuid-india, tot we in september onze plannen aanpasten en met een mobilhome heel Europa zouden doorkruisen.

Net toen we hadden beslist dat we dan zouden overwinteren in Marokko, kwamen we op de weblog van Ruben en Katrien terecht (http://www.global-challenge.be/Hoofdpagina.htm). Zij zijn van Hasselt, een piepjong koppel, maar ze hebben toch maar mooi twee keer een halve wereldreis uit hun mouw geschud. Hun verhalen werkten zodanig inspirerend, dat we in oktober het licht meenden te zien in een tocht door Zuid-Oost Azië en Zuid-Amerika.

We kochten tevergeefs een klimaatgids... omdat elke wereldreiziger een klimaatgids koopt. Daarin stelden we vast dat welke route we ook zouden kiezen, er altijd wel regen op onze kop zou vallen. Met die vertrekdatum (juli 2007) kan je ook moeilijk anders. In juli is het broeierig heet en vochtig en nat in Thailand, dus begin je best in Zuid-Amerika. Maar Patagonië - een van de mooiste natuurgebieden in het zuiden van Chili/Argentinië is pas op z'n best in december.

Ondertussen schrijven we november en ik krijg plots het idee aanreikt via mijn neef Ken om niet op het vliegtuig te stappen richting Thailand (toen nog onze eerste bestemming), maar op de trein. Volgde een heel onderzoek naar treintarieven, treintabellen en weblogs met reisverslagen met treinen. Je kan in Hasselt opstappen richting Keulen, daar een trein nemen naar Berlijn, daar een trein nemen naar Moskou, dan overstappen op een trein naar Peking - jawel de beroemde Trans Siberië express, om daar tenslotte een trein te nemen naar Hanoi, Vietnam. Je bent tien dagen onderweg, avontuur gegarandeerd. Probleem was de prijs: als je alles zelf bereddert zit je tegen 1000 euro aan te schuren, en dat kan tot het dubbele oplopen als je het uitbesteed aan specialisten zoals tiaratours (http://www.tiaratours.nl/budgetreis/trans_siberie_express_startpakket.htm).

In december beginnen we onze onderhandelingen met Joker, Connections en StaTravel in Londen (http://www.statravel.com/cps/rde/xchg/us_division_web_live/). Die van Londen zijn inderdaad het goedkoopst, maar als je de trip naar Londen er bij telt (je moet je tickets ter plaatse in het kantoor gaan afhalen) ben je je winst kwijt.
Een round the world ticket boeken is niet van de poes, en al helemaal niet voor de verkopers in de reiswinkels. Kies je voor het systeem met airmiles, het systeem met zones? Voor de groep 'One World' die sterk staan in Latijns Amerika, of voor 'Star Alliance', die veel vliegtuigmaatschappijen in Azie vertegenwoordigen? Of is een RTW ticket uberhaupt wel ergens voor nodig? Ben je beter af met een 'open jaw'-ticket? Maar hoeveel betaal je dan bij als je plots je vluchtschema wil aanpassen en je data wil herboeken? Kijk maar eens op http://www.aroundtheworlds.com/english/round_the_world_tickets.htm en je begrijpt dat dit voer voor specialisten is.

Bij Connections Hasselt hebben we een goed contact met Carolien Kersten, maar het is uiteindelijk Dirk van Joker Hasselt (011-232588) die ons aan boord haalt. Hij heeft een goed zicht op aansluitingen, waarschuwt voor luchthavens met veel criminaliteit, wijst ons op moeilijke grensovergangen en weet ons op vijf minuten te overhalen Nieuw Zeeland er bij te nemen... We betalen precies 3007 euro per persoon voor ons RTW ticket. Zeven euro over ons budget, dat begint goed! Voor die prijs krijgen we een vlucht van Brussel naar Quito (EC) over Madrid, een vlucht van Quito naar Lima (PE), een vlucht van Santiago De Chili (CH) naar Puerto Montt (CH), een vlucht van Puerto Natales (CH) naar Santiago De Chili (CH), een vlucht van Santiago De Chili (CH) naar Auckland (NZ), een vlucht van Christchurch (NZ) naar Sydney (AU), een vlucht van Sydney over Hongkong naar Bangkok (TH) en een vlucht van Bankok naar Brussel over Londen. Het is best mogelijk dat we vluchten te kort hebben in Latijns Amerika, maar die moeten we dan maar ter plaatse bijboeken via een lagekostenmaatschappij of met een zogenaamde 'south american airpass', zie http://www.allairpass.com/english/english.htm.

Dat is dus één van die mapjes tussen mijn stapel documenten: de vluchten. Daarnaast zit er informatie tussen over reisverzekeringen. Dat kan nog nuttig zijn, want die sluiten we pas af begin juli en we twijfelen nog tussen Elvia, Protections en AIG.

Ander mapje: medische informatie voor reizigers. Het is een verzameling dodelijke ziektes, bij elkaar gebracht door de dienst 'medisch advies voor reizigers' van het Virga Jesse Ziekenhuis. Als je de vijftien pagina's helemaal uitleest, ga je nooit meer weg. Als je niet sterft aan Tyfus, dan zal de malariamug je wel pakken. En als die haar werk niet afmaakt, komt een nog kleinere mug een tandje bijsteken met een flinke hersenonsteking (japanse encefalitis). In het kader van al die gezondheidsmaatregelen heb ik ook een medisch boodschappenlijstje afgeprint van een of andere wereldreiziger die er blijkbaar de grap van inzag, en alles verpakte in een EHBO brooddoos en een expeditie brooddoos. Van hem komt ook de tip om de bijsluiters te scannen en naar jezelf te mailen of op z'n minst de actieve bestanddelen van essentiele medicijnen uit het hoofd te leren. Hij vertelt er fijntjes bij dat de eventuele steriele naalden die je meeneemt voorzien moeten zijn van een doktersattest waarop hij of zij onder ede verklaart dat de naalden enkel voor medicinale toepassingen mee op reis gaan...

Dan is er nog een lijstje of twee met reisvoorbereidingen. Een soort 'to do' lijstje zeg maar. Daarop zaken zoals inentingen, reisverzekering, visumaanvraag, volmacht bank, internationaal rijbewijs, bezoek tandarts, dokter, gynaecoloog, cursus EHBO en cursus zelfverdediging.

Die cursus EHBO hebben we net achter de rug. Acht weken lang een zaterdagvoormiddag uitzitten bij een instructeur die misschien wel de knepen van het reanimatievak kent, maar er vooral in slaagt om belachelijk vaak het woordje 'dinges' te gebruiken. Dàt doet hij met veel enthousiasme. "Vandaag bespreken we dinges, situaties waarbij niet onmiddellijk uitvallen maar wel dinges ernstig worden bedreigd. Bij dinges zoals levensbedreigende bloedingen kan er dinges snel een hartstilstand optreden." Ik word er mottig van ("Hans je ziet er zo dinges uit, is er iets?") en breng die voormiddagen door met het turven van het woordje 'dinges': 53 keer op 1 uur.

Ach en dan hebben we hier al tal van mensen op bezoek gehad met reiservaring: Ruben en Katrien om te beginnen, maar ook Ines, die nuttige info had over Nieuw Zeeland, en onze overburen die in juli voor twee jaar naar Cambodja vertrekken. Zij is Cambodjaanse en we gaan hen zeker opzoeken in Cambodja. En Mark en Ingrid verwachten we ook nog. Zij zijn in januari in Nieuw Zeeland gaan rondtrekken, al zal hun huurauto allicht airco hebben gehad en de onze hopelijk benzine. Die hele verzameling tips moet ik snel invoeren in mijn 'master' reisplan, dan kan ook dat weer van mijn bureau verdwijnen.

Mijn master reisplan. Ik wilde niet plannen, maar ben toch maar beginnen plannen. Eerst met een wijntje en nootjes erbij, bij wijze van afleiding, later geconcentreerd en vaak met meer ijver dan ik aan mijn werk besteed, en nu is het buiten 29 graden, de heetste aprildag sinds de telling, en ik maak werk van mijn weblog. Ik ben zot, ik hoop het ooit af te leren, maar ik doe het graag en het houdt me van de straat. Dat master reisplan dus heb ik gemaakt met Omni-Outliner pro, het is een verzameling nuttige tips, gegroepeerd per land en per thema, en ik durf zelfs niet meer te kijken hoeveel pagina's het telt.

Tot slot nog een mapje met prullaria: promoties voor tenten, slaapzakken, info die ik niet meteen terugvond op het internet maar waar ik enkel een printout van heb, een cd die de lof zingt over Peru, tijdschriften uit Cambodja, reclame voor een kookcursus in Cambodja, voorbeelden van huurovereenkomsten...

Inderdaad. Dat stapeltje documenten moet eens dringend aan kant. Overmorgen komt de Chiro het papier ophalen. Weg wat teveel is. Geen stress aan mijn lijf.