Lago San Pablo en Lagunas Mojanda

Onze eerste uitstap in Otavalo ging naar Lago San Pablo, dat is een meertje dat vlakbij ligt. Op zich is dat niet zo bijzonder, ziet uit zoals het Schulens meer. Dus zijn we op de tast verder gaan zoeken naar een volgende bezienswaardigheid, de watervallen van Peguche. Ook daar viel niet zoveel aan te beleven, dit soort watervallen hebben we in Coo ook al gezien tijdens een schoolreis lang geleden. Maar veel leuker waren de kleine parochies waar we door wandelden. Hier geen geasfalteerde wegen meer, geen auto´s, maar een kabbelend beekje, veel honden en veel kinderen die aan het spelen waren met zelfgemaakte windvliegertjes. We bleven het oude treinspoor volgen zoals iemand ons had aangeraden, en toen kwamen we als vanzelf uit bij de hostal van Mieke de Vet uit Nederland, ondergebracht in het oud stationnetje van Peguche. Dat ligt dus echt in de middle of nowhere. Mieke heeft een bijzonder mooie hond, zeg maar de mascotte van het hotel. Enige nadeel hier is dat het hotel vol zit met... hollanders.
De dag daarna huurden we een taxi om op bezoek te gaan aan de meren van Mojanda. James, Geert, Ingrid en ik begonnen er aan een vier uur durende tocht. Het was erg koud (3850 meter) maar er was behoorlijk wat klimmen bij en dan werd het meteen veel warmer. De foto´s zijn van de uitstap naar de meren van Mojanda.