Mijn gsm werkt weer! De vrouwen zijn mooier dan in Ecuador! Voila twee major voordelen die me meteen opvallen in Peru. We worden op de luchthaven in Lima door Kris en Raquel opgewacht. Wel fijn als je die eerste nacht niet je weg moet zoeken in een stad van 10 miljoen inwoners. Kris vertelt honderduit in de auto, want hij heeft vier jaar rondgereisd. Dat wist ik: ik heb zijn boek gelezen dat hij naar aanleiding van die vier jaar en 260.000 km op de moto (honda paneuropean) schreef. Kris is van Meerhout en woont al andehalf jaar in Ancon, een kustdorpje bij Lima. Hij is er getrouwd met Raquel, een meisje dat hij tijdens zijn reis ontmoette. Ze liet hem sindsdien niet meer los, schitterend is het verhaal van hun kennismaking. Als je dat wil weten moet je er zelf maar eens gaan logeren. Raquel is in Lima geboren en getogen en kent de stad als haar broekzak. Op zaterdag gaan we met haar naar de markt in Punta Piedra, erg kleur- en geurrijk zoals je kan zien op de foto`s. Die middag gaan we eten in een typisch visrestaurantje. We eten er Ceviche (in limoensap gemarineerde rauwe vis) en pescado a la chorrillana. Muy rica en muy barato: we betalen 5 sol per persoon (1,20 euro). Kris leert ons trouwens een handig truukje: 1 sol is gelijk aan 10 oude belgische frank. Die namiddag bezoeken we Ancon zelf: het was vroeger een residentieel trekpleistertje voor de begoede stand in Lima. Nu zijn al die mensen afgezakt naar zuidelijker stranden, maar Ancon blijft haar charmes behouden. Gevolg: heelwat sjieke huizen van die tijd (zie foto`s) staan nu te koop voor een prikje. Kris is gaan informeren: 40.000 USD voor een appartement van 280 vierkante meter inclusief vijf slaapkamers en drie badkamers.
Later die dag bezoeken we ook nog Santa Rosa, een rustig badplaatsje in de buurt. Hier zien we pas echt hoe anders dit landschap is dan Ecuador. Ook Peru kan je opdelen in drie grote delen: de kust, de andes en de jungle. Maar terwijl de kustlijn in Ecuador grenst aan tropisch woud, zie je hier niets dan zand. Zand, zand, zand. Geeft een schitterend effect als de zon schijnt omdat je dan mooie contrasten krijgt tussen het blauwe van de zee en het gele van het zand. Maar wij zien het helaas met veel 'garùa' (kustmist), wat maakt dat het er allemaal niet erg vrolijk uit ziet.
Die avond gaan we op stap in de Loa bar, waar we Salsa, Merengue en Reggaton dansen; Ingrid krijgt er warempel een oneerbaar voorstel van een jongen die haar komt halen om te dansen!
1 opmerking:
Komen daar veel van die vrouwen zo uit het water gekropen ? Stuur je me dat adres eens door ?
Een reactie posten