Abancay staat een beetje verloren te wezen in de Lonely Planet. De stad telt 75.000 inwoners, is de hoofdstad van de regio Apurimac, maar heeft toeristisch weinig te bieden. Ja, er is een historische brug. Ja, er is een nationaal park. Maar de brug over het albertkanaal in Godsheide is mooier, en Bokrijk heeft meer te bieden dan het park in Abancay. De Lonely Planet wijdt slechts 1 pagina aan Abancay.
Abancay zal nooit een toeristische trekpleister worden. Wie wil er nu naar Abancay, als 200 km hier vandaan Cusco ligt te schitteren. Cusco is een schitterende stad en vormt de belangrijkste toegangsweg naar de Macchu Picchu, dé parel van Latijns Amerika.
Maar wij wonen vanaf 17 september in Abancay. We logeren bij Stijn en Anneleen, twee coöperanten van Volens. Zij werken hier al anderhalf jaar voor Tarpurisunchis, een Peruviaanse NGO. Wij komen een maandje als vrijwilligers werken voor deze organisatie. In de afgelopen maanden, toen we via email afspraken maakten rond het werk dat we zouden doen, bleef het allemaal nogal onduidelijk hoe een en ander concreet vorm zou krijgen. Ik zou een videoworkshop geven, Ingrid zou didactisch materiaal maken voor het schooltje. We dienden ook nog een aanvraag in tot subsidie van een nieuwe camera voor de school. Ondertussen vernemen we net vandaag dat de stad waarschijnlijk over de brug zal komen met 2.500 euro. Maar dat is nog niet officieel bevestigd.
Hoe ziet zo´n dag van een vrijwilliger er uit? We werken van half negen tot half twee, en in de namiddag van drie tot zes. Onze werkplek? Een schooltje van Tarpurisunchis. Het staat model voor de regio omdat ze hier het onderwijssysteem en ook wel het hele Peruviaanse leerplan voor het basisonderwijs in vraag stellen. Ingrid werkte de eerste dagen in de polyvalente ruimte van de school: knip en plakwerk voor de lessen wiskunde. Ondertussen heeft ze het al geschopt tot lerares engels! Straf voor een meiske dat een jaar uit het onderwijs stapt... Ik zelf werk op een kantoortje boven de school. De eerste dagen werkte ik enkele scriptjes uit, onder andere voor TV Hasselt. Nu ben ik bezig met het voorbereiden van de workshop zelf. Het is best wel druk, want over tien dagen komen de cursisten aan en dan moet alles voorbereid zijn.
Ons huisje ligt op vijf minuutjes stappen van de school. We betrekken de bovenste verdieping van het huis waar Stijn en Anneleen wonen. Een bijzonder groot terras! Heerlijk weertje is het hier overigens: Abancay heeft een microklimaat, het is hier overdag tussen 20 en 25 graden, en s'nachts een aangename 18 graden.
We koken om beurt. Gisteren heb ik voor het eerst een recept klaargemaakt uit een Peruviaans kookboek: Locro. Dat is een soep met mais, pompoen, gele en witte aardappelen, erwtjes en een soort verse kaas die je hier overal op de markt kan kopen. Lekker! En vanavond maakt Anneleen pizza. Zelfgebakken deeg! We zijn benieuwd. Net voor het avondeten hebben Stijn en ik nog een afspraak bij de eigenaar van een lokaal tv station hier in Abancay. We gaan eens kijken hoe die man te werk gaat. En we gaan hem ook vragen of we zijn microfoon en statief mogen lenen voor de workshop. Het is hier voorlopig nog behelpen wat video betreft.
27 september 2007
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten