17 oktober 2007
Machu Picchu, de Inca trilogie
Je komt er niet onderuit: na drie dagen wandelen toekomen op de Machu Picchu, het grijpt je bij de keel. De Inca trilogie, waarbij krachten ontleend worden uit drie elementen (dieren in dit geval), blijft ook vandaag nog actueel.
De Condor staat voor spiritualiteit. Die verbondenheid met oerkrachten voelen we hier nog heel sterk, zeker als je de uitleg van onze gids op de site van Machu Picchu in gedachten houdt.
De Puma staat voor kracht. Die konden we goed gebruiken, want de trektocht is een aanslag op je kuiten en knieën.
De Slang tenslotte, staat symbool voor wijsheid. Als je zoveel aan het stappen bent, begin je op den duur meer te doen dan enkel maar de ene voet voor de andere te zetten. Je spreekt tijdens het wandelen nauwelijks met elkaar omdat je vaak buiten adem bent. En dan valt er niet te ontkomen aan de eenzaamheid in je hoofd. Ze is een feit, en vluchten voor feiten brengt slechts verwarring en verdriet.
En ik merk: ik draag alle lasten van gisteren met me mee de berg op. Het verleden, dit keer verpakt in honderden versplinterde problemen, zit ik als een zware last de Salkantay berg op te dragen. En die mentale rugzak kan ik eens niet op de ezel laden: daar moet ik zelf mee afrekenen.
Er bestaat een aardig verhaal over twee monniken, die van het ene dorp naar het andere trekken en en meisje tegenkomen dat zit te huilen aan de oever van de rivier. een van de monniken loopt naar haar toe en vraagt: 'zuster waarom huil je?' Zij zegt: 'zie je dat huis daar aan de overkant van de rivier? Ik stak vanochtend vroeg de rivier over en had geen moeite bij het doorwaden, maar nu is de rivier zo gezwollen dat ik niet terug kan. Er is geen boot'. 'O', zegt de monnik, 'maar dat is helemaal geen probleem', en hij pakt haar op en draagt haar de rivier over en zet haar op de andere oever neer. De twee monniken trekken verder . Na een paar uur zegt de andere monnik: 'Broeder, wij hebben een gelofte afgelegd dat we nooit een vrouw zullen aanraken. Wat jij gedaan hebt is een vreselijke zonde. Vond je het niet prettig, was het geen grote sensatie, een vrouw aan te raken?' En de andere monnik antwoordt: 'ik liet haar twee uur geleden achter. Jij draagt haar nog altijd, is het niet'?
Uit Krishnamurti 'Laat het verleden los'
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten