Salar de Uyuni tour 2

We maken zoveel foto's dat ons toestel na dag drie helemaal leeg is. En op geen enkele plek waar we overnachten is er electriciteit. Dan maar filmen en om fotootjes bedelen bij Marc en Neeltje, die nog voldoende jus hebben in hun camera.
Op de foto's zie je dat we vier dagen lang stralend weer hebben. De nachten zijn bitter koud op deze hoogte - we zitten nooit onder de 4.000 meter - maar overdag kan je uit de wind lekker opwarmen.
Het zijn lange dagen, maar het loont telkens meer dan de moeite. De tweede ochtend bijvoorbeeld worden we om 5 uur gewekt en rijden we tot 17 uur, de derde ochtend mogen we uitslapen tot 6 uur en rijden we 10 uur lang door een bijzonder stoffige bergketen met enkele schitterende laguna's waar we telkens even uitstappen voor foto's en een korte wandeling, en op de laatste ochtend staan we op om kwart over vier om de zonsopgang te zien op de Salar zelf. De Salar, nog even zeggen, is de grootste zoutvlakte ter wereld: 12.000 vierkante kilometer niets dan zout, soms tot 20 meter dik, en onder die zoutlaag zit water, tot max. 120 meter diep.
De logies onderweg zijn bijzonder basic zoals je wel kan vermoeden. De eerste dag is er geen warm water en geen douche en enkel licht (24V op zonnepanelen) van 18 tot 22 uur en van 04 tot 06 uur. Op de tweede dag rijden we voorbij een warmwaterbron waar we een kwartiertje het stof kunnen losweken en pas op de derde dag is er een warme douche. We logeren dan in een hotelletje dat volledig is opgetrokken uit zout. Ja, ook de stoelen en het bed zijn uit zout gemaakt.