Gisteren Mitad del Mundo bezocht. Het was de eerste keer dat we een busje namen uit de hoofdstad. Dit zal dan waarschijnlijk de eerste bus in een lange lange rij zijn, dacht ik nog toen ik een kaartje kocht. We stapten twee haltes te vroeg af om een aansluiting te nemen, dit zal dan waarschijnlijk de eerste foute overstap in een lange rij zijn, dacht ik toen.
Mitad is erg toeristisch, iedereen wil op de evenaar zijn. De Ecuadorianen zijn nogal fier op hun 00-00-00-00 meridiaan, wat wil je, alle tom tom en andere gps-sen over de hele wereld zijn er op geijkt.
Er zijn twee musea, eentje ligt in het park en daar staat ook het grootste momument - zie fotos - dit is daar lang geleden neergepoot door de fransen, maar die zaten blijkbaar 200 meter verkeerd. Later, toen de techniek toestond om heel precies de nullijn te bepalen, werd er een tweede museumpje geopend. Dat laatste is veel interessanter, je kan er allerlei experimenten doen. Wij slaagden er niet in een ei te balanceren op een nagel, maar een groep Amerikanen deed het in een twee drie. Chicken farmers allicht. Kwam ook nog het bewijs met het water dat wegloopt door een pompbak. Op de nullijn loopt het knal recht naar beneden, 1 meter meer naar het noorden loopt het water met de klok mee als het door het gaatje verdwijnt, en 1 meter meer naar het zuiden weer omgekeerd.
We bleven maar proberen dat ei op de nagel te krijgen, daardoor werd het al snel 6 uur en om half zeven is het hier donker.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten