Secret Garden

We zijn ondertussen een dikke week in hotel Secret Garden, we horen eigenlijk al bij de anciens hier. Opvallen doen we zowiezo, want 90 procent van de gasten hier komen uit Australie of Niew Zeeland. Dus het is hier al engels dat de klok slaat, je hoort hier bijna geen spaans... behalve als het les is uiteraard. Dat is de reden waarom we hier zo lang zijn gebleven. We hebben, net als zovele andere gasten hier, een pakketje gekocht van 20 uur spaanse les. Ingrid en ik hebben een leuke leraar, Santi, en hij heeft ons de hele week lang bestookt met regelmatige en onregelmatige werkwoorden. Je kan je wel voorstellen dat wij af en toe van onze cursus wilden opkijken om niet helemaal dol te worden in ons hoofd. Nu, het uitzicht dat je hebt vanuit onze klas is gewoonweg schitterend. Onze klas is namelijk het terras van het hotel. We hebben er ook elke dag ontbijt, en vaak hebben we hier ook s avonds gegeten. Ik vertel jullie nog wel eens van de geweldige gesprekken die we hier hebben opgevangen, laat me alvast zeggen dat wij groentjes zijn vergeleken met wat hier over de vloer komt. Zo goed als iedereen die hier te gast is, is minstens voor een half jaar onderweg. Velen hebben al jaren last van de 'travel bug', ze weten nauwelijks nog wat het concept 'thuis' is. En iedereen heeft natuurlijk tips ivm plekjes die je zeker moet zien. Ik ben er vrij gerust in dat we heelwat van deze mensen elders op onze reis nog eens zullen tegenkomen. Het enige nadeel van dit hotel zijn de muren. Die zijn me dunkt van karton. Veel te veel lawaai. Er is dat Australisch koppel dat het doet in de douche, terwijl zij tekeer gaat, zeg hij de hele tijd 'Be Quiet'. De jongen uit Nieuw Zeeland, die zo dronken was dat hij het Iers volkslied begon te zingen. Leuke bende hoor>