AYACUCHO

De busrit van Huancayo naar Ayacucho vertrekt om 06u30 in de ochtend. Het is een bloedstollende deathride van 9 uur over 99% grint- en zandwegen. Het bergweggetje biedt echter onvergetelijk mooie panorama's. We delen de bus met een Duitse verpleger die het na vijf jaar ziekenhuislucht in Duitsland wel gezien heeft. Hij overweegt vrijwilligerswerk te gaan doen in Peru, maar heeft eigenlijk geen enkel vooruitzicht wat dat betreft.
Ayachucho staat bekend om zijn dertigtal kerken en ik moet zeggen, als we een eerste keer op verkenning gaan in het stadje voelen we er ons meteen thuis. De Plaza de Armas, het centrale plein zeg maar, ziet er prachtig uit. Net voorbij de Plaza lopen we tegen een Duitse vrouw aan, een psychologe die met haar gezin een jaar in Ayacucho werkt. Ze geeft ons een tip: er speelt vanavond een film van Almodovar in het Cultureel Centrum. Dus wij naar 'High Heels'. We zijn er de enige toeristen en kunnen nauwelijks het spaans volgen. Blijkbaar is Spaans Spaans toch wel een pak sneller dan Peruviaans Spaans. Dat zorgt wel voor wat frustratie: we hadden net de indruk dat we al goed onze plan konden trekken. De volgende dag is het om 11 uur opnieuw op de Plaza de Armas vezamelen voor een optocht van alle scholen en jeugdverenigingen. Het eerste luik van die optocht doet erg militair aan, met veel geweren en soldaten die soms van pure verveling in slaap sukkelen. Pas na een half uur mogen de kindjes in kostuum voorbij de gouverneur en enkele politieke kopstukken van het stadje paraderen.
Vlak bij ons hotel, Hostal Marcos, ligt een bakkerij in een steegje. Ze bakken daar nog echt op de ouderwetse manier en wat leuk is: alles gebeurt in open lucht (er is enkel een dak boven de oven en een afgesloten ruimte waar het deeg wordt voorbereid), je kan dus een kwartiertje blijven kijken en het hele proces volgen. Vooraan in de bakkerij liggen stapels houtblokken, en het grootste werk lijkt te gaan naar het heetstoken van de oven. De bakker bakt om 05u30, 12u00 en 18u00. Nooit brood, enkel pistoleekes en zoete broodjes. De klanten staan aan te schuiven, het is een plezier om dit te zien en vooral te proeven.