Buenos Aires is een fantastische hoofdstad, 11 miljoen inwoners groot, met bijzonder veel leuke plekjes waar altijd wel iets te beleven valt, zonovergoten pleintjes waar het bruist van leven, ... Het is met voorsprong de mooiste hoofdstad, een stuk zonniger dan Lima, heelwat veiliger dan La Paz en properder dan Quito.
We verblijven in de wijk San Telmo. Dat is één van de oudste buurten in de stad, je kan het best vergelijken met de Marollen in Brussel. Voor Ingrid is deze buurt bijzonder frustrerend, want hier zijn ontzettend veel winkeltjes met vintage spulletjes, leuke handtassen, goedkope leren jassen, retro jurkjes, prachtige ringen met grote stenen, zware en bijzonder stijlvolle kettingen. Enfin, ze wil zovele dingen kopen, maar zoals eerder aangehaald, door de problemen met de douane en met pakjes verzenden in het algemeen, sturen we niks meer op. En we hebben absoluut geen plaats meer in de rugzak om spulletjes te stoppen...
Dan is het in het Microcentro ietsjes vlotter rondlopen. Hier heb je vooral statige lanen, met een hoofdstraat om u tegen te zeggen (Avenida 9 de Julio is de breedste laan ter wereld, je kan ze als voetganger onmogelijk in één keer oversteken - het licht springt voor je halfweg bent al op rood). Net ten zuiden van de Plaza De Mayo (hier legt Christine Kirchner - de nieuwe presidente - straks de eed af) ligt wat ooit de oude haven was maar nu een volledig gerenoveerde buurt, 'Puerto Madero', met een leuke autovrije boulevard langs het water en heel veel restaurantjes waar je de zo beroemde Argentijnse Steak kan gaan eten.
In de wijk Recoleta staan de iets sjiekere huizen. Ook bezoeken we er het oude kerkhof waar het lichaam van Eva Peron opgebaard ligt. En niet te missen is het grootste museum van Zuid-Amerika, het National Fine Art Museum, met oa werken van Rubens, Breughel en Van Gogh. Het museum telt 32 zalen, maar we krijgen maar de tijd om de eerste vijf er van te bezoeken.
Dan heb je ook nog de tangoshows in de wijk La Boca. Op straat staan muzikanten met hun accordeon in de aanslag, en sensuele dansparen dansen er de tango tot iedereen die er naar staat te kijken kippenvel krijgt. Zo elegant!
Je kan bovendien elke avond naar een oefenavond gaan: dat heet een Milonga en er zijn er honderden verspreid over de hele stad. Wij deden het op een zaterdagavond. De zaal zat afgeladen vol en ik vermoed dat wij de enige toeristen waren: iedereen had laqué schoentjes aan, de vrouwen zonder uitzondering allemaal hoge hakken, en wij hadden onze Teva sandalen aan. Ingrid voelde er zich niet thuis en ik geef toe: twee uur tangomuziek is ook voor ons van het goede te veel.
Aan restaurants geen gebrek. Uiteraard kom je op elke hoek wel bistrootje tegen waar je empenadas kan eten, maar soms gaan we de echte culinaire toer op en zo gebeurde het dat op een gewone donderdagmiddag wij in een restaurant de businesslunch nuttigen en we eindelijk weer eens een heerlijke chocomousse op het bord krijgen.
En feesten dat ze hier kunnen! Op zaterdagnamiddag trekt er een kilometerslange stoet muzikanten en dansers de straat op. De ingrediënten: percussie, kleurrijke vlaggen, minirokjes en alcohol. Voeg daar nog een heerlijk temperatuurtje van 25 graden aan toe en je krijgt een cocktail die duizenden mensen tot laat in de avond op de been houdt.
Tot slot: in zowat elk park in de stad kom je professionele hondenuitlaters tegen. Ingrid heeft een nieuwe roeping!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten