IGUAZU ARGENTINA

Helemaal bovenaan in het hoekje van Argentinië, tegen de grens met Brazilië en Paraguay, liggen de watervallen van Iguazu. Iedereen die de omweg heeft gemaakt, komt wild enthousiast terug.
Het stadje Iguazu stikt van de toeristen en het is niet makkelijk om nog een hostal te vinden met airco en zwembad. Het is pokkeheet en na de twee kilometer van het busstation naar de hostal moeten we dringend onder de douche. Een koude douche graag! Die dag genieten we van een boekje aan het zwembad.

De volgende dag bezoeken we de watervallen langs Argentijnse kant. Het regent als we de bus nemen naar de ingang van het park en het regent als we die avond kletsnat terug de bus nemen naar het hotel. Daartussen: regen, regen en regen. Wat wil je, dit is het regenwoud. Jammer, want de watervallen zijn de moeite waard. Ik neem op de middag ook nog deel aan een 'gevaarlijke excursie' van een kwartiertje in de watervallen. Met een speciaal daartoe uitgeruste boot koersen we door het woeste water. De kapitein navigeert tot net naast de massa water die naar beneden dondert en iedereen wordt dan natuurlijk nat tot op zijn of haar onderbroek. Fun fun fun, maar waar is de zon om lekker op te drogen? Niet dus.
Namiddag beslissen we om 3 km diep de jungle in te wandelen via de Macuco trail. Ingrid wil daar per se in, maar vindt het na een halfuurtje griezelig worden als we op het pad een meisje tegenkomen die net oog in oog had gestaan met een slang. Toch zetten we door: ik mag vanaf nu voorop lopen. Ondertussen begint het weer harder te regenen. We zien een reuzenmier langs de weg en net als we terug willen wandelen - het giet nu - zien we in de verte twee personen stilstaan langs de kant. We gaan toch maar eens kijken. Wat een geluk: plots staan we midden tussen een troepje van een tiental apen die hoog in de bomen tussen de takken en lianen heen en weer slingeren.
Het wordt al donker als we plots een soort gordeldier het pad zien oversteken. Het beest doet alsof het ons niet opmerkt. Ingrid probeert een foto te maken, maar het regent veel te hard om met ons toestel uit de voeten te kunnen. Het pad is trouwens in een onherkenbare modderpoel veranderd. We waden er met onze sandalen door en stappen in een flink tempo terug naar de beschaving.