Dit wordt een nieuw hoofdstuk in ons reisverhaal, want de volgende maand zullen we verblijven bij Jos en Phanith. Zij waren onze buren in St. Lambrechts Herk tot ze in juni 2007 verhuisden naar Phnom Phen. Phonette is een Cambodjaanse en Jos werkte vroeger voor Artsen zonder Grenzen in Afrika en Azie. En zie: vandaag wonen ze in een buitenwijk van Phnom Phen, hebben ze een zoon, Cedric, en ze denken nog lang niet aan teruggaan naar Belgie. Cedric gaat naar het Lycee Francais 'Rene Descartes', Jos runt hier een logistiek bedrijf en heeft plannen voor een toeristisch project in Sihanoukville, en Phanith blijkt plots een spraakwaterval te zijn als je haar op straat Khmer hoort praten.
De eerste dagen proberen we vat op Cambodja te krijgen. We maken kennis met een nieuwe munt - de Real - en met andere eetgewoontes en met andere wc's en met een ander stadsplan en met een andere taal en met een nieuw soort taxi: de motodup. Een motodup neemt je voor 1 tot 2 USD mee doorheen heel de stad. Het is een gewone brommer met een gewoon zadel maar toch slagen ze er in soms tot 3 passagiers en hopen bananen mee te nemen. We bezoeken enkele markten in de hoofdstad en proberen het paleis te bezoeken, maar Ingrid heeft een topje aan en dat is te bloot, dus moeten we het klatergoud noodgedwongen overslaan. We hebben ook de Killing Fields van Pol Pot op ons verlanglijstje staan, maar voelen ons nog niet klaar voor die confrontatie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten