AO NANG BAY

Ao Nang ligt aan een mooie strook strand en dat is het zo’n beetje. Het is een plaats die slechts bestaat omwille van het toerisme. Langs het strand liggen tientallen reisbureautjes die daguitstappen aanbieden naar de Phi Phi eilanden en andere stranden. Tien keer per dag word je hier aangesproken (meer als je ook tijdens de hitte van de namiddag buiten durft te komen) voor een massage, een excursie, een brommer, een taxi en een kostuum. Dit plaatsje is vergeven van de ‘Tailors’, kleermakers die deftig geklede verkopers de straat opsturen in de hoop dat er een toerist zich een maatpak wil laten aansmeren. Gelukkig volstaat een ‘No thank you’, een ‘Perhaps later’ of ‘You think the clothes I wear look bad on me?’. De mensen zijn hier vriendelijk en niet zo opdringerig zoals bijvoorbeeld aan de Turkse Riviera. Alles gebeurt hier met de glimlach.
Het is laagseizoen en dat zullen we geweten hebben. Overal in Ao Nang wordt er gebouwd: nieuwe hotels, nieuwe resorts, er staat geen rem op. Een mens vraagt zich af hoe die nieuwe etablissementen ooit vol met klanten zullen raken. Want vandaag zijn alle sjieke hotels serieus aan het braderen. Wij vinden een hotel met zwembad en ontbijt voor 17 euro per dag. En ondanks de kortingen loopt er in vele hotels meer personeel rond dan klanten. Aan het andere eind van het spectrum heb je de bars met teveel meisjes (=personeel) voor de jongens (=klanten). Ik ga een avond – puur bij wijze van experiment – een aperitiefje drinken in ‘bar street’ en merk dat ik op dit vroege uur bijna de enige klant ben in de straat. Een meisje komt naast me zitten en wil vier op een rij spelen. Ze wint drie keer. Dan vraagt ze of ik haar een drankje koop. Daarna vraagt ze of ik hier alleen ben. En dan begint ze het haar op mijn armen te bestuderen. Tijd om op te stappen. Vier op een rij is niks voor mij.

Wij brengen verder samen de tijd door met strandwandelingen, schelpen rapen, baantjes trekken in het zwembad, boekjes lezen, uit gaan eten (de Thailandia II is een aanrader) en een uitstap met de long tail boot naar Railay Bay.

In de categorie wist-je-dat wil ik meegeven dat de bevolking hier overwegend moslim is en dat heeft alles te maken met de nabijheid (200 km) van Maleisie, waar Budha heeft afgedaan en Allah supermachtig is. Budha of niet, het zal de gekooide vogels worst wezen. Ieder huisje heeft hier zijn... vogeltje in een kooi. Wat zou hier de symboliek achter zijn, dachten wij? Blijkt dat de vogeltjes prijsbeesten zijn als het op zingen aan komt. Eens in de zoveel tijd wordt er een zangwedstrijd voor vogels georganiseerd. Een gelukkige taxichauffeur vertelt ons zijn vogel onlangs 500 Euro had opgebracht.

In de categorie trivia kan ik nog vertellen dat het hier op een hele week nauwelijks heeft geregend – de moesson is blijkbaar naar Europa getrokken. In dezelfde categorie hoort ook het getal 29 thuis: 29 insectenbeten op de benen van Ingrid! En ze jeuken gelijk zot! Is het toeval of niet dat we ook over precies 29 dagen terug thuis zullen zijn?

Als uitsmijter nog dit: in seizoen 6 van de Gilmore Girls haalt hoofdpersonage Lorelai een hond in huis met de ietwat vreemde naam ‘Paul Anka’. Wisten jullie al dat haar hond deze zomer optreedt op Rimpelrock?