De vlucht vertrekt op tijd en 13 uur later, om 4 uur in de ochtend, landen we in Auckland. Onze bagage? We vinden 1 stuk tussen honderden achtergebleven pakjes. Twee andere pakken zijn verdwenen. We vullen een klachtenformulier slechts gedeeltelijk in, want we weten niet waar we zullen verblijven. We hadden het allemaal zo netjes uitgekiend: auto gereserveerd, tent en slaapmatjes gekocht in Punta Arenas in Chili (waar ze in de jaren '60 een ongelooflijk grote taxvrije winkel'staat' in de stad hebben neergepoot om migratie naar het gure zuiden te stimuleren)... We zouden gaan kamperen, maar nu onze tent is achtergebleven moeten we nog gaan uitvissen waar we precies onderdak zullen vinden.
Maar Auckland zelf heeft grotere zorgen, want twee uur na onze landing overlijdt in het centrale ziekenhuis van Auckland de wereldberoemde Sir Edmund Hillary. Da's de man die destijds de eerste voet boven op Mount Everest heeft gezet. Sir Edmund is geboren in Auckland en alle Kiwi's dragen hem op handen. Op het 5 dollar biljet staat de kop van de jonge Sir Edmund.
Nadat we onze auto - een lelijke maar betrouwbare Toyota Corolla - hebben opgepikt zoeken we door de Servas lijst naar mensen die in Auckland wonen en die ons zomaar stante pede willen ontvangen voor een dag of twee. Uiteindelijk kunnen we terecht bij Graham. Hij woont net buiten het centrum in een wijk waar uitsluitend bejaarden wonen. Graham is 81 maar ziet er lang niet zo oud uit. Hij is als oud-klimmer behoorlijk aangegrepen door de dood van Sir Edmund en de volgende drie dagen kijken we samen naar behoorlijk veel documentaires en extra nieuwsuitzendingen over Sir Edmund. Graham is een schat van een man. Als op rust gesteld ingenieur is hij zich na zijn pensioen helemaal gaan toeleggen op theologie. Volgde een cursus theologie, werd stichtend lid van de 'Sea of Peace', leidt een gespreksgroep over filosofie, en is absoluut aanhanger van de filosofie van Lloyd Geering.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten