Terwijl ik gevangen zat in Kon Khaen, trok Ingrid er op uit met haar oude franse vriend Walthere. Ingrid had voor deze tien dagen totaal niks voorbereid en volgde de sporen van Walthere, die vanuit Frankrijk een must-see lijstje had uitgewerkt en zelfs alle hotels had gereserveerd.
Toen ik vertrok naar de meditatietraining, vertrokken zij naar Ayuthaya, de voormalige Thaise hoofdstad. De historische tempels werden toegevoegd aan de Unesco World Heritage list en liggen verspreid over de stad en langs de drie rivieren die de stad doorkruisen. Ze hebben een Tuk Tuk gehuurd en bijna alle tempels bezocht. Schoenen uit, schoenen aan. Schoenen uit, schoenen aan.
In Ayuthaya zag Walthere ook de olifanten; hij had er erg naar uitgekeken, maar Ingrid vindt zoiets maar een pijnlijke ervaring. Vooral nadat ze vernomen heeft hoe de mahout -de begeleider van de olifant- zijn dier pijnigt als hij niet gehoorzaamt. Deze dieren reageren op mondelinge commando's zoals een hond, maar wat daarvoor nodig is geweest, wil je niet weten. Wreed!
Ingrid en Walthere pingpongden heen en weer tussen Bangkok en de andere bestemmingen, dus terwijl ik me bewust werd van twee wel erg aanwezige neusgaten, trokken zij erop uit in een kakafonie van taxi, bus, boot, minibus, tuktuk en heel af en toe, als het echt moest, te voet.
Volgende bestemming was Kanchanaburi, ten westen van Bangkok. Het ligt aan de fameuze River Kwai. Ze gingen niet naar het kerkhof waar een massa gesneuvelde geallieerde soldaten uit WO II liggen, maar Walthere ging tijgers kijken in de tijgertempel. Ook Ingrid haar ding weer niet, dus zij bleef aan het zwembad van het hotel een goed boek lezen - alweer een Harlan Coben.
Een avondje traditionele dans van het Mon Bergvolk maakte een einde aan die uitstap. Terug naar Bangkok.
En weer weg. De laatste bestemming was PranBuri, een klein dorpje dicht bij een supertoeristische stadje Huahin aan de zee. Hier kwamen ze voor de derde keer een koppeltje uit Diepenbeek tegen, die min of meer hetzelfde traject aflegden: Jeroen en Tine. Ze gingen naar de avondmarkt, best wel gezellig naar het schijnt. Maar de onmiddellijke buurt van het hotel was veel te rustig voor Walthere, waardoor ze uiteindelijk 1 dag vroeger terug naar Bangkok gingen.
Merci Walthere pour etre venu, et bon anniversaire!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten