BANGKOK

Op de valreep zijn we dus toch nog ons kampeer materiaal kwijtgeraakt. In de luchthaven in Sydney werkte het geimproviseerde 'garage' sale dus wel. Alles netjes uitgestald op een trolley, plakkertje te koop er op en na vijf minuten was alles verkocht. Joepie, die 150 AUD komen altijd goed van pas in de taxfree zone!

Quantas vliegt elke dag rechtstreeks van Sydney naar Bangkok, maar om de een of andere duistere reden stuurt Joker ons met Cathay Pacific op pad. We vliegen eerst naar HongKong, om daar om vier uur in de ochtend een paar uur op een bankje te crashen. Daarna terug de lucht in met een Boeing 747 naar Bangkok, waar we op 1 maart op de middag aankomen. We zijn niet de enigen: aan de immigratie staan lange rijen toeristen aan te schuiven om het land binnen te mogen.

Na een korte kennismaking met ons hostal 'Shanti Lodge' nemen we een TUKTUK naar het Thai Hotel, waar Walthere ons staat op te wachten. Walthere is een oude vriend van Ingrid en vond het de moeite waard om de oversteek te maken. Over twee weken wordt hij 70 jaar: chapeau!
Wij hebben zelf niets voorbereid over ons korte verblijf in Bangkok, maar laten ons leiden door Walthere. Die heeft in de koude wintermaanden in Frankrijk voldoende tijd gehad om alles over Bangkok op te sporen. En hij barst van de energie om zoveel mogelijk dingen in zo kort mogelijke tijd te verkennen! Wij zijn na zeven maanden reizen net toe aan een wat trager ritme, maar dat zal dus nog even moeten wachten...

We nemen nog dezelfde dag de tuktuk naar Khao San Road: een supertoeristische straat met marktjes en restaurantjes. Die avond eten we in een mooi restaurant aan de Chao Phraya River.

Op zondag hebben we in de voormiddag een afspraak met Koen Pieters in brasserie 'Au Bon Pain' in het commerciele centrum van Bangkok. Behalve het franse titeltje heeft die brasserie niets van doen met Frankrijk. Koen Pieters werkt hier al enkele jaren voor de Belgische ambassade. Ingrid en ik kennen hem nog van voor hij zich aan buitenlandse avonturen waagde. Nu is hij getrouwd met de mooie Thaise Oy en hij heeft een schat van een dochtertje, Nana. Koen heeft wat plaats over in zijn appartement en dat komt ons goed uit, want wij willen dringend wat spullen opbergen die we niet nodig zullen hebben tijdens de volgende vier maanden in Azie. Wie heeft hier nu nog een slaapzak nodig die tot - 9 graden warm houdt, bijvoorbeeld?

We gaan in de namiddag shoppen bij MBK, een grote shopping mall met lonkende fototoestellen en dito computers. Als ik daar maar kan af blijven. Ik probeer op andere gedachten te komen: laat mijn haar knippen. Dat helpt, ik geef behalve de kapper geen geld uit. Die avond eten we Thais op Khao San Road: het blijft voorlopig nog iets te pikant voor ons.

Maandag ga ik naar Panthip Plaza, dat is een soort computer city. Vijf verdiepingen winkels met illegaal gecopieerde software en films, en evenveel duistere bedrijfjes met computers en fototoestellen en gsm spullen. Ondertussen bezoekt Ingrid met Walthere enkele van de meest bekende tempels:Wat Suthat en Wat Pho. Namiddag doen we een tochtje met een privebootje door de Khlongs, dat is een soort achterbuurtje waar de hoofdrivier Chao Phraya smaller wordt en kinderen zwemmen tussen slangen. Echt waar, Ingrid heeft een slang gezien met een anacondakop.

Die avond worden we uitgenodigd door de baas van het Thai hotel waar Walthere verblijft. Hij geeft een feestje voor de gasten en wij horen daar blijkbaar ook bij - die man moet zeker denken dat wij met zijn drieen op de kamer slapen! Er is ook een kleine loterij tijdens de bescheiden party aan het zwembad, en de winnaar krijgt een ritje in een oldtimer door de stad. En wat blijkt: iedereen wint! Dus wij sluiten de avond af met een tochtje in een oude buggy door de koninklijke buurt van de stad. Blijkbaar houden de Thai nogal van hun koning, want overal langs deze boulevard hangen grote portretten van alle leden van het koningshuis.

Dinsdag bezoeken we de Ancient City, een rustige buurt zo'n dertig kilometer buiten de stad. Dat betekent toch anderhalf uur rijden, want het verkeer zit hier in de ochtend werkelijk muur en muurvast.
Daarna onze eerste Thai Massage gekregen! Wordt vervolgd...

Ik ga nu even uit de lucht. Morgen vertrek ik voor tien dagen op Vipassana meditatie (kijk op http://www.dhamma.org/ voor meer info) in het noordoosten van Thailand. Het lijkt erg streng. Er is tien dagen onthouding opgelegd van de meeste dingen die wij als sterveling als normaal ervaren. Geen muziek, geen boeken, geen computer, niet schrijven, geen vrouw en niet spreken. Tot over tien dagen!