29 april 2008

VANG VIENG





Vang Vieng, een klein dorp langs de Nam Song rivier, is een meevaller. Schitterende ligging temidden een verzameling rotsen die uit het niets achter de rivier de lucht in schieten. Lonely Planet waarschuwt nogal bot voor een hoog Khao San Road gehalte (de beruchte/beroemde supertoeristische straat in Bangkok), maar wij vinden de vergelijking niet opgaan. LP verwijst nl naar de hoofdstraat waar een tiental barretjes liggen die de godganse dag aflevering na aflevering van 'Friends' uitzenden (zie foto). Voor de tv's liggen semi comateuze toeristen aan literflessen bier te lurpen en als de lachband op tv lacht, lacht er niemand mee. Wie niet van Friends houdt, moet hier niet zijn.
Vang Vieng trekt het verkeerde volk aan? Eh, misschien wel. Het dorp wordt platgelopen door backpackers van het type 'fuifnummers eerste klas'. In de bus naar onze bestemming luisteren we een gesprek af tussen een groepje jongens. Blijkbaar hopen ze in Vang Vieng een guesthouse te vinden voor minder dan 5 USD per nacht per persoon en de rest van het budget op te drinken aan Lao bier, dat er te vinden moet zijn aan minder dan 1 USD per liter. Nog een geluk dat er guesthouses voor ieders smaak en budget zijn. Wij vinden onderdak in een supergoedgelegen en rustige 'resort' met een achttal bungalows (soort paalwoningen) vlakbij de rivier. Ons terras geeft uit op het water (zie foto). Jammer genoeg kunnen we hier maar 2 nachten blijven.
Wat valt er verder nog te doen in Vang Vieng? De hele dag lang worden tuk-tuk-ladingen euforische toeristen naar een plekje 5 km stroomopwaarts gebracht . Daar worden ze een voor een boven op grote binnenbanden van auto's gedropt, en vervolgens te water gelaten. Bye bye, zwaai zwaai, en daar gaan ze. Het fenomeen heet 'tubing'. Verder stroomafwaarts begint de fun, met enkele versnellingen, wat bochten die verkeerd worden ingeschat, en een reeks cafeetjes langs de oever om te rusten. Niet zelden vertrekt een groepje op de middag, en doen ze er tot een uur of acht s'avonds over om die 5 kilometer in de autoband af te leggen.
Wij hebben het allemaal van horen zeggen, of wat dacht je. Onze informant ter plaatse is niemand minder dan Ward Reekmans, een jonge kerel uit Hasselt die vorige maand een stuk grond gekocht heeft in Vang Vieng en hoopt om zich hier ooit permanent te vestigen. We hadden hem leren kennen via de portaalsite van Hasselt, waar een link staat naar de website van Ward (www.laatlaosleren.be). Hij is hier vorig jaar eerder toevallig terecht gekomen als vrijwilliger voor het bestaande schooltje dat verbonden was aan de 'Organic Farm', dat is zeg maar de variant van het Geitencooperatief van Remi Schiffeleers in Alken. Al snel kreeg Ward zicht op de hopeloos verouderde infrastructuur van het basisonderwijs in Vang Vieng. Toen kreeg hij het in zijn kop om in zijn eentje een inzamelactie te starten in Hasselt en omgeving met als doel een nieuwe school te bouwen voor drie klassen. Ward is een enthousiaste kerel en kreeg makkelijk een stel mensen bij elkaar. Een maand later vormden ze samen een vzw en niet zo lang daarna stond er warempel een spiksplinternieuw gebouw dat vorige maand in gebruik is genomen! Kostpijs minder dan 20.000 USD. De stad Hasselt en de provincie Limburg waren enkele van de gulle schenkers.
We gaan Ward bezoeken op de Organic Farm en rijden met de brommer (huurprijs voor 1 dag: 40.000 kip, dat is ongeveer 3,5 euro) tot aan de nieuwe klasgebouwen. De directrice ontvangt hem - en ons - met de nodige egards. Jaja, peperkoeken Ward is een graag geziene gast in Vang Vieng. Maar vraag hem niet om in een binnenband de Nam Song af te varen. Nee bedankt.

Geen opmerkingen: