CHANG MAI

Chang Mai is de tweede grootste stad van Thailand, maar er is zoveel meer ademruimte dan in Bangkok. Je merkt nooit dat er 1,6 miljoen mensen wonen. De meeste toeristen nemen onderdak in de oude binnenstad. Die ligt ingekapseld binnen een historische muur van zowat 2 bij 2 kilometer. Toch krijg je nooit het gevoel dat de belangrijkste attracties in dit centrale stuk liggen, want als je de vele tempels of markten wil gaan bezoeken, moet je aardig wat kilometers afstappen. De grootste tempel bijvoorbeeld, Wat Doi Suthep, ligt op 20 km rijden en ligt bovenop een heuvel. Dit is noord-Thailand by the way en eens buiten de stad kom je snel terecht in dichtbeboste heuvels met bergvolkeren. Honderden reisbureautjes organiseren daguitstappen naar zogenaamde authentieke stammen in de bergen waar vrouwen leven met een lange nek. Wij doen daar niet aan mee, maar huren wel een brommer voor een dag om de omgeving te verkennen. Ons bezoek aan Wat Doi Suthep valt volledig in het water. We komen doorweekt aan bij de tempel en wandelen 300 trappen naar boven om daar vast te stellen dat er 1: zero meter zicht op Chang Mai is, en 2: een kakafonie aan kraampjes met Buddha beeldjes staat die ons aan Scherpenheuvel doet denken. Later die week bezoeken we ook nog het centraal gelegen Wat Pra Singh, en Wat Chedi Luang, waar bijzonder veel honden rondhangen omdat ze er elke avond gevoerd worden door een organisatie die zich inzet voor straathonden en waar we meedoen aan de ‘Monk Chat’. We hebben er een informele babbel met een jonge monnik die ons aan de hand van een aantal truukjes met een balpen laat zien dat alles ‘impermanent’ is en er min of meer uit afleidt dat de waarheid enkel binnen in jezelf ligt.
We weten dat we opnieuw in Thailand zijn omdat we letterlijk om de oren worden geslagen met muziek van 'The Carpenters'. Wat hebben de Thai met Karen Carpenter?
Verder hebben we het best naar onze zin in Chang Mai.
We wisselen onze povere guesthouse van de eerste nacht voor een sjieker zakenhotel met zwembad waar net deze maand een soort van Flair actie bezig is. Nu voel je aan je kleine teen dat het laagseizoen begonnen is: in dit hotel zijn schat ik 50 kamers, maar er zijn nauwelijks gasten. Kijk maar naar de foto van Ingrid in de ontbijtzaal…

We volgen (alweer) een kookcursus en leren er onder andere het fameuze Thaise gerecht Pad Thai maken. We wandelen op zondag over de avondmarkt – de helft van de binnenstad wordt dan omgetoverd tot een shopping paradijs in open lucht. We kunnen het niet laten om al het geld in onze portefeuille op te kopen aan souveniertjes en lekkere spulletjes die ze langs de straat klaarmaken. Verder hebben we het ongeluk dat hier ook hele grote winkels zijn met mooie horloges en tot overmaat van ramp blijkt er ook een winkel te zijn die totaal overbodige spulletjes van Apple verkoopt.

De stad is een aaneenschakeling van massagesalons, tempels (er zijn er meer dan 300…), tweedehands boekenwinkels, fruit- en groentenmarkten en restaurantjes. In de Gecko bookshop vinden we nog enkele titels van Harlan Coben die we nog niet hadden gelezen. En in de Night Bazaar vinden we warempel een copie van seizoen 6 van de Gilmore Girls. Dat is een prima optie voor de regenachtige dagen die er nu aan staan te komen. Een voetmassage in de voormiddag, een ijskoffie in de namiddag, even zwemmen tussendoor, en een avondprogramma dat bestaat uit stukjes mango en Lorelai (hoofdpersonage in Gilmore Girls): meer moet dat niet zijn.