19 september 2007

TIJDVERDRIJF OP DE BUS

Ik moet jullie ook nog vertellen wat je zoal kan doen op busritten van 10 of meer uur.
1: controle van de blaas.
De bus stopt om de vijf uur. Dat is om te beginnen vervelend voor de chauffeur, die ei zo na in slaap dreigt te sukkelen na 5 uur. Maar meer nog zijn die vijf uren een aanval op de urineblaas. De meeste bussen hebben geen toilet, en als ze er eentje aan boord hebben, is het toilet tot nader order afgesloten. We weten nog niet precies wat de beste methode is om niet te hoeven plassen: er niet aan proberen te denken, of gewoonweg niet drinken voor je op de bus stapt.
2: verkopers op de bus animeren het publiek
Er zijn verkopers van bananen, appelsienen, kip (dood), tamales, empenadas. Die kenden we al uit Ecuador. In Peru stapt er een nieuw soort op de bus: verkopers van diensten allerhande zoals een nieuwe godsdienst, manieren om beter te studeren... Wie wist er al dat de optimale afstand tussen een blad van een boek en je ogen 30 cm was? Juist, dat soort kennis. Je wordt niet alleen afgeleid, je leert ook nog eens iets bij. De beste verkoper was die van een soort tarzanzalf die goed was tegen hoofdpijn en verkoudheid en bij uitbreiding tegen alle ziekten die je op een bus of daarbuiten kunnen overvallen. Voordeel van het zalfje: toen de verkoper iedereen op de bus een staaltje gaf, rook de bus meteen een stukje frisser.
3: spaans spreken met de buurman.
Helaas, hoe dieper je de Andes in rijdt, hoe vaker mensen een onverstaanbaar taaltje spreken. Dat is het Quechua, leunt als je het ons vraagt sterk aan tegen het Vietnamees.
4: proberen onzichtbaar je ipod op te zetten om naar muziek te luisteren
Ik heb niet graag dat we me dat ding van m'n kop rukken bij een halte of zo. Vandaar dat ik hem niet vaak gebruik op de bus.
5: boekje lezen op rechte stukken
Helaas, rechte stukken in de Andes, dat is als een rechte banaan.
6: vuilbakjes zoeken om afval in te werpen
Nog maar 1 bus tegengekomen met plastic afvalzakjes.

Geen opmerkingen: